‘En Famille’ is een (franse) uitdrukking die ik al in mijn vroege jeugd hoorde. Er werd en wordt mee bedoeld: we zijn ‘onder elkaar’. We kennen elkaar, ook al zijn we allemaal verschillend en hebben we onze eigenaardigheden, we horen bij elkaar.
De kannen die ik maak zijn unica. Maar hoe verschillend van vorm ze ook zijn, ze zijn wel onomstotelijk afkomstig uit dezelfde familie. Ze lijken op elkaar maar zijn allemaal anders.
Ik ben al heel lang bezig met kannen, maar mijn werk gaat bij nader inzien over mensen.
Het zijn eigenlijk gewoon vazen, maar zet je er een handvat of een tuit aan, dan ontstaat er door de vorm een karakter met een eigen ‘lichaamstaal’. Dat fascineert me en daar raak ik niet op uitgekeken.
In mijn atelier maak ik platen van steengoedklei met een grote kleiwals. Dan zet ik deze platen rechtop en begint het construeren, zoeken en spelen met vorm en verhouding. Zo ontstaat onder mijn handen steeds weer een nieuw individu.
De kannen zijn gestookt op temperaturen tussen 1150 en 1250 graden. Vaak beschilderd met Terra Sigillata en glazuur. Ze zijn waterdicht en te gebruiken als vaas.
